Uberto Bel, sinds 25 jaar docent geschiedenis op het Niftarlake College.
Uberto kwam als brugklasleerling hier op school, in 1987. “Dit was nog voor de brand, die was in 1992. De eerste rector, toen was ik nog leerling, heb ik ook nog meegemaakt. Ik geef nu les aan de kleindochter van een van mijn oude rectoren. Ook heb ik de ontwikkeling van de school gezien toen hier een noodgebouw was. Toen ik begon waren er achthonderd leerlingen op deze school. Het was een scholengemeenschap voor havo/vwo. Ik heb de school zien groeien naar 1700 leerlingen. Net voor de brand was het Niftarlake gefuseerd met de Vissersmavo. Dit was in het begin een beetje wennen, het was een situatie van wij en zij in plaats van samen. Toen ik in de vijfde zat was er de fusie, en ook in dat jaar was er de brand. Dat versterkte het saamhorigheidsgevoel. Na de brand waren we met zijn allen gewoon één school.
Uberto vervolgt: “de brand was op een dinsdag in februari. We hebben de rest van die week geen les gehad, daarna werden we opgevangen door scholen in de omgeving. Als die scholen uit waren, kregen wij aan het eind van de middag en het begin van de avond les.
Binnen drie weken stond er een geel noodgebouw, dat we het “Chiquita- college” noemden. Een jaar na mijn eindexamen kwam dit gebouw, waar we nu nog steeds in zitten.”
Uberto vertelt dat hij al op de basisschool docent wilde worden. Er was een niet zo lieve kleuterjuf, en toen dacht hij bij zichzelf: “Later ben ik de baas van de klas”. Welk vak hij wilde geven wist hij toen nog niet. “Op mijn cijferlijst van het eindexamen stonden er alleen maar zessen, behalve voor geschiedenis. Dat was een 6,5 naar boven afgerond”. Uberto was altijd wel geïnteresseerd en in toneelspelen. Hij houdt nu hele voordrachten tijdens zijn lessen. Hij heeft ooit een jaar op een toneelvereniging gezeten, en Uberto heeft zomerkampen gedaan waar ook veel theater bij zat.
“Wat maakt het werken op deze school voor jou fijn?” Uberto heeft alleen op het Niftarlake stagegelopen na het eindexamen en hij heeft nooit ergens anders gewerkt. “Wat ik mooi vind aan deze school is de sfeer. Zowel tussen leerlingen, de relatie leerlingen en docenten, en docenten onderling, de sfeer is goed. Deze school straalt een bepaalde warmte uit. Dit is altijd zo geweest.”
Uberto woonde vroeger heel dichtbij school, hij kon vanaf zijn huis de schoolbel horen. Die keuze was toen snel gemaakt. Er gingen ook vrienden en vriendinnen van zijn basisschool naartoe en hij heeft ook open lesmiddagen gevolgd. Uberto kan zich helemaal inleven hoe leerlingen zich voelen.
Hij geeft les aan de klassen 1, 2 en 3 van de onderbouw. Hij is al een jaar of twintig mentor van een havo drieklas. De leeftijd vindt hij heel leuk, omdat er zoveel gebeurt in de leeftijd van 14/15 jaar, Het is spannend, er wordt soms een studiekeuze gemaakt maar sowieso wordt er een profiel gekozen, en er is de uitwisseling met een buitenlandse school in het derde jaar. Uberto organiseert deze nu een jaar of acht. Sinds 2010 doet het Niftarlake mee met deze uitwisseling. De buitenlandse reizen vindt Uberto een van de mooiste dingen die er zijn.
“Het is heel leuk om kinderen te ontmoeten uit een heel andere cultuur, het andere eten, de andere taal, je bewust worden van het feit dat ons land ook eigenaardigheden heeft. Bijvoorbeeld het fietsen is eigenlijk heel bijzonder, dat dit zoveel wordt gedaan hier in Nederland als je dat vergelijkt met een ander land. In Spanje staan er misschien vier fietsen op het schoolplein, hier staat hele plein vol. Ook voor alle docenten is de uitwisseling heel leuk en leerzaam. Het maakt het schooljaar heel bijzonder, en het breekt het jaar op een leuke manier. Ook leren de leerlingen weer andere mensen kennen uit andere klassen binnen onze school.”
Uberto, doe je ook nog iets anders dan fulltime lesgeven? “Ja, ik ben volleybaltrainer, daar ben ik dagelijks mee bezig.” Uberto traint en coacht jongeren van 12 -19 jaar oud, ook in het buitenland. Daar zijn dan trainingskampen en wedstrijden. Hij traint twee clubs in Utrecht Galgenwaard. Zondag komt hij dan weer leerlingen tegen die naar FC Utrecht gaan.
Soms heeft Uberto nog contact met oud-leerlingen, ouders die hem kennen. Ze komen soms langs op school, en nu heeft hij zelfs een kind van een oud-leerling bij hem in de klas.
Laatste vraag: Hoe begeleid je brugklassers en wat wil je nieuwe bruggers meegeven?
“Ik vind het heel belangrijk dat leerlingen zich op hun plek voelen. De sfeer moet oké zijn om les te kunnen geven en te ontvangen. Geschiedenis is in het begin een heel moeilijk vak, maar ik wil graag dat ze met plezier naar de les toekomen. Ik leer de leerlingen dingen als: hoe pak je het vak aan, welke studievaardigheden heb je nodig. Een eerste vereiste is dat leerlingen lekker in hun vel zitten. Als dat is gelukt, is er al een wereld gewonnen.