Toen Maxime van Wolffelaar op het Niftarlake College begon als docente Frans, sprak ze zichzelf de woorden toe: een paar jaartjes en dan ga ik een deurtje verder kijken. Die voorspelling is niet uitgekomen. Niet omdat die optie er niet was, maar eenvoudigweg omdat het haar goed bevalt op deze scholengemeenschap in Maarssenbroek.
iPad
Vier jaar nu, werkt de Brabantse Maxime (25) op het Niftarlake, zoals de school kortweg wordt genoemd. Alle ontwikkelingen op school en de mogelijkheden die de school aan docenten biedt, maakten dat Maxime voorlopig op haar honk blijft. ,,Dat bijvoorbeeld de iPad een paar jaar geleden werd ingevoerd, trok mij aan. Ik heb daar zóveel mee.’’ Maar de invoering van de iPad is niet het enige.
Bèta Challenge
Ook op andere manieren krijgt ze alle mogelijkheden, om zich verder te ontwikkelen. ,,Ik mocht scholing volgen om het vak T&T te mogen geven (BCP). Veel jongeren zijn naast het leren van theorie ook graag praktisch bezig. Voor die jongeren is het BCP ontwikkeld. Daarnaast leren zij zichzelf beter kennen: ‘wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik later’
’’ Vanaf schooljaar 2018-2019 biedt het Niftarlake College op haar mavo dit unieke programma aan. ,,Eigenlijk is het een soort Technasium voor de Mavo. Het maakt mijn baan heel afwisselend.’’
Basisschool
Het ‘juf worden’ zat er al vroeg in bij Maxime. Zelfs al op de basisschool, toen Maxime spelletjes deed alsof ze voor de klas stond. In Havo 3 ging de kogel definitief door de kerk. ,,Toen nam ik het besluit om docente te worden. En Frans heb ik altijd een mooie en leuke taal gevonden. Ik was er ook altijd goed in.’’
Het resultaat: Maxime staat al jaren met groot plezier en enthousiasme voor de klas. Ze heeft geen moment spijt van de keuze die ze toen op vrij jonge leeftijd maakte. ,,Nee, het is me absoluut niet tegengevallen. Integendeel zelfs.’’
Open armen
Goeie herinneringen, die ze koestert, bewaart Maxime aan het prille begin op het Niftarlake. ,,Ik werd echt met open armen ontvangen. Dat vond ik een verschrikkelijk fijne ervaring. Ik kwam in een warm bad terecht. Dat gevoel heb ik nog steeds. Je krijg hier alle kansen om jezelf verder te ontwikkelen. Daar maak ik graag gebruik van. Ik ben iemand die uitdagingen nodig heeft.’’
Grenzen
Maxime heeft het vermoeden dat de leerlingen haar niet streng vinden. ,,Als je het aan hen zou vragen, vinden ze me niet streng, denk ik. Ik vind het wel heel belangrijk dat ze weten waar mijn grenzen liggen. De leerlingen krijgen enige vrijheid van mij. Kijk, als zij mij respecteren, respecteer ik hen. De praktijk wijst uit, dat we dan goed kunnen samenwerken.’’ Mavo 2 wordt, zegt Maxime, vaak als een uitdagende groep ervaren. Ik vind het leuk om met deze leerlingen te werken. Werken op de relatie is bij deze groep belangrijk, op de een of andere manier zit dat in mijn vingers. ,,Ik heb er geen enkele moeite mee.’’
Sectie Frans
Ze heeft goed contact met haar collega’s van de sectie Frans. Het vak Frans is overigens niet (meer) zo populair. ,,Dat vind ik wel erg jammer. Ik denk dat het ook komt door de opkomst van Spaans. Dat hebben we hier trouwens niet. Spaans is nieuw, is kennelijk gaver. Daar kiezen kinderen dan voor. Leerlingen die in vwo 3 zitten, probeer ik altijd over te halen om toch voor Frans te kiezen. Sommigen weet ik gelukkig wel over de streep te trekken.’’