Vaak willen kinderen advocaat worden, dokter, vliegenier, rijk of beroemd. Voor Marjoke van der Zand was het al snel duidelijk. ,,Ik wilde op de kleuterschool al per se juf worden.’’ Nooit heeft ze, ook de jaren die volgden, iets anders gewild dan deze droom te verwezenlijken. Inmiddels kan Marjoke al járen – met tevredenheid – terugkijken als docente op het Niftarlake College in Maarssenbroek.
Afwisseling
Tien jaar al staat ze dagelijks op de trappers naar de Pauwenkamp. Ze had nooit verwacht dat het zó lang zou duren. ,,Toen ik kwam, dacht ik: drie jaar, dan is het mooi geweest. De afgelopen jaren heb ik nooit dezelfde klassen gehad, omdat ik veel heb geswitcht met vakken. Die afwisseling is heel prettig. Bovendien heb ik heel erg het gevoel dat ik me goed verder kan ontwikkelen.’’ Ze voelt zich gewaardeerd: door de leerlingen, de collega’s én door de schoolleiding. ,,Ik merk dat ik word gezien.’’
Ontwikkelingsgericht
Maar het is ook de sfeer, die Marjoke zo’n lange periode aan de school bindt. ,,Ik vind het elke dag weer fijn om te werken. Dat komt misschien ook wel omdat ik buiten school met enkele collega’s bevriend ben.’’
Het Niftarlake College gaat ook met zijn tijd mee. Dat spreekt Marjoke aan. De school is bijvoorbeeld ontwikkelingsgericht. Daar onderscheidt het zich in. Ook op ICT-gebied, zegt Marjoke met trots. ,,We bieden de leerlingen steeds meer maatwerk zodat ze in hun eigen tempo kunnen leren, op hun eigen niveau.’’
Tablet is fijn
Het gebruik van de iPad sluit daar mooi bij aan, vindt Marjoke. ,,Ik vind het fijn werken met de tablet. Bij O&O en C&C kunnen kinderen hun persoonlijke talent ontwikkelen. En ontdekken. Dan ben je op een goeie en een andere manier van leren bezig.’’
Marjoke is niet het type docent dat per se een ‘vriendinnetje’ wil zijn van de leerlingen. Gepaste afstand, ja, daar is zij wel voor. Ze probeert altijd een ruimte te zoeken tussen professionaliteit en betrokkenheid. ,,Ik wil niet hun vriend worden. Maar ik weet best veel van mijn (mentor)leerlingen. Over hun hobby’s, wat ze in hun vrije tijd doen en wat ze bezig houdt.’’
Marjoke is geen strenge docente, maar er is natuurlijk wel leiding in de klas. ,,Ik ben wel duidelijk. De leerlingen weten wat ze aan me hebben. Dat moet. Als je niet duidelijk bent, wordt het een zooitje en dan weten kinderen niet wat ze moeten doen. Dan ontstaat chaos.’’ Waardering krijgt ze. En hoe. ,,Laatst nog, tijdens een excursie, kwam er een jongen naar me toe die zei: ‘Ik vind het zo leuk dat u dit organiseert.’’